De plant zou in mediterane en subtropische regio’s snel aan zijn opmars beginnen.
In het middelandse zeegebied, de Nijldelta, Madeira, Australie en Nieuw Zeeland verspreidde de agapanthus zich explosief, zo zeer dat de inheemse flora bedreigd werd en de dag van vandaag programma’s opgestart worden om de Agapanthus bijzonder sterk in te tomen. Nieuw Zeeland zou zelfs overwegen een verbod in te voeren om Agapanthus te kweken en in de tuin te houden .
In onze (te) gematigde streken is dit probleem vooralsnog helemaal niet aan de orde, daar zaailingen zonder goede bescherming de winters niet overleven.
Zowel bij de Zulu’s als de Xhosa bevolking in Zuid-Afrika kent de Agapanthus diverse magische en medicinale toepassingen. De meest tot de verbeelding sprekende traditie is dat de Xhosa bruid een ketting van gedroogde Agapanthus wortels droeg, deze ketting zou er voor zorgen dat de drager vele krachtige kinderen kreeg en de geboortes zonder complicaties verliepen.
De wortels werden tevens gebruikt als middel tegen menstruatiepijnen en tegen barensweeën. Van bepaalde variëteiten maken de Xhosa ook een soort 'pasta' voor de behandeling van gezwollen benen. Bij de Zulu’s werden Agapanthus wortels toegepast bij hartziekten, verlamming, verkoudheden, borstpijnen ,koorts…, tevens werd het als een beschermmiddel tegen donderstormen aanzien.
De medische kracht berust voor een groot deel op de aanwezigheid van Saponine , een stof die ontstekingsremmend werkt, oedeem tegengaat, hoeststillend is en het immuniteitssysteem ondersteunt.
De gedroogde wortels van de Agapanthus zijn op alle markten in Zuid-Afrika te koop, ze worden steeds geoogst in de winter na de zaadvorming, ze oogsten in de zomer zou volgens het bijgeloof immers hevige donderstormen veroorzaken, een mooi voorbeeld van hoe bijgeloof natuurbehoudend kan werken.
(Wim Snoeijer 2004 - Agapanthus a revision of the genius )
Neem ook een kijkje in het boek 'Revision of the Genus' van Wim Snoeijer (pagina 43 tot 57).
Deze website maakt gebruik van cookies. Lees meer